Wrocławski Teatr Współczesny

Wyskubki

wg Tadeusza Różewicza
Wyskubki
Czas trwania 90 min [bez przerwy]
Data premiery 3 czerwca 2022
Scena na Strychu
Miejsca nienumerowane
 

Opis

Wraz z bohaterami wsi centralnej Polski przechodzimy przez cały rok obrzędowy, jego opis pochodzi ze wspomnień matki Różewicza (z tomu Matka odchodzi). Podążając za kalendarzem, poznajemy barwne postaci, ich zwyczaje, troski i radości. Ludowe zwyczaje i obrzędy stają się kontekstem do wierszy Tadeusza Różewicza, pozwalają wydobyć ich nieoczywiste związki z kulturą ludową. Widzowie w naturalny sposób stają się autonomiczną częścią spektaklu, budując z aktorami prawdziwą wspólnotę. Wyskubki to wypełniony muzyką, śpiewem, refleksją i zabawą krzepiący spektakl, który przypomina, jak szukać harmonii z otaczającym światem.

Program spektaklu znajduje się TUTAJ.

Z recenzji:

„Wartość spektaklu Kamzy, znakomicie zagranego przez szóstkę aktorów Współczesnego, polega na tym, że Wyskubki działają skutecznie na dwóch poziomach – jako wspólnotowa, integracyjna i uniwersalna opowieść o powrocie do rodzinnego domu i jako patchwork z Różewicza, odsyłający bardziej dociekliwych widzów do źródeł". (Magda Piekarska, teatralny.pl).

„Cała opowieść naznaczona jest humorem, dużo w niej luzu i swobody (...) Sama muzyka (odpowiada za nią Aleksander Brzeziński), jakże istotna dla rytmu tego pokazu, została zaaranżowana również z przymrużeniem oka: słyszymy niby ludowe melodie, jednak bardzo uwspółcześnione, wygrywane przede wszystkim na syntezatorach”. Kamil Bujny, Teatrologia.info).

„Aktorsko to spektakl wyjątkowy, grany szerokim gestem (a jednak intymnie), każdy aktor wart jest zapamiętania. Świetnie śpiewają". (Małgorzata Matuszewska, miarakultury.blogspot.com).  

Spektakl Wyskubki powstał na podstawie wierszy i fragmentów opowiadań (m.in. z tomów: Matka odchodzi, Kup kota w worku, Pięć poematów, Echa leśne i Poemat otwarty).

Uwaga!

Brak wyraźnego podziału na widownię i scenę.

Możliwe interakcje z publicznością.

Realizatorzy

adaptacja i reżyseria Paweł Kamza
scenografia i kostiumy Iza Kolka
choreografia Adrian Rzetelski
inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła
realizacja światła Jacek Mieczkowski
realizacja dźwięku Piotr Postemski/Maciej Rzońca

Obsada

Stefania, córka Florentyny, zwana matką, oszczędzała i oszczędzała, kwaśnicy nie dawała Anna Błaut
Matusek, który gapił się na samoloty Krzysztof Boczkowski
Stanisława, córka Florentyny, zwana ciotką, kochał się w niej czternastoletni chłopiec Zina Kerste
Julka, córka Stefanii, zwana młodą, kochała się w partyzantach, chociaż wojny nie pamiętała Ewa Niemotko
Florentyna, babka, bywa babko-wróblem Miłosz Pietruski
Janka, córka Florentyny, zwana chrzestną, wyszła w sukni w groszki za aniołem Dominika Probachta

Wokół spektaklu

Zaskakujące „Wyskubki"
Paweł Kamza i Zina Kerste w rozmowie z Grzegorzem Chojnowskim, Radio Wrocław Kultura
„Kamza skubie Różewicza"
Magda Piekarska, teatralny.pl
„W poszukiwaniu wspólnoty"
Kamil Bujny, teatrologia.pl
„Różewicz doskonale wyskubany"
Katarzyna Mikołajewska, "Gazeta Wyborcza - Wrocław"
„Wyskubani"
Adam Zawadzki, Nowa Siła Krytyczna
„Wyborne darcie pierza we Współczesnym"
Dorota Olearczyk, PIK Wrocław
„Różewicz do pracy, do zabawy, do życia"
Małgorzata Matuszewska - miarakultury.blogspot.com
„Wyskubki" - recenzja spektaklu
Klaudia Kowalik, dlastudenta.pl
Wyskubki z Różewicza
Maryla Zielińska, członkini Komisji Artystycznej VIII Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”., e-teatr.pl
 

Dla grup zorganizowanych oferujemy warsztaty wprowadzające do spektaklu (prosimy o kontakt z działem edukacji: k.migdalowska@wteatrw.pl). Więcej informacji znajduje się TUTAJ.

W spektaklu wykorzystano fragmenty następujących utworów:

- Wieś mojego dzieciństwa z tomu Matka odchodzi, 1999

- III Rzęsy z tomu Kup kota w worku 2008

- Adiutantura z tomu Echa leśne, 1985

- Aladerrida z tomu Kup kot w worku 2008

- Ballada o karabinie z tomu Pięć poematów, 1950

- Białe groszki z tomu Rozmowa z księciem, 1982

- Ciemne źródła z tomu Srebrny kłos, 1955

- Chaskiel z tomu Poemat otwarty, 1956

- Do poprawki z tomu Matka odchodzi, 1999

- Elegia na śmierć czternastoletniego chłopca z tomu Regio, 1969

- Elegia prowincjonalna z tomu Pięć poematów, 1950

- Kąciki z tomu Poemat otwarty, 1956

- Koncert życzeń z tomu Rozmowa z księciem, 1960

- Łza z tomu Matka odchodzi, 1999

- Nieboszczyk przez grzeczność z tomu Uśmiechy, 1955

- Opowiadanie o starych kobietach z tomu Twarz trzecia, 1968

- Pierwsza miłość z tomu Równina, 1954

- Poczet oddziału z tomu Echa leśne, 1944

- Powrót do lasu z tomu Matka odchodzi, 1999

- Wierszyk barokowy z tomu Zawsze fragment, 1996

- Wspomnienie z roku 1929 z tomu Poemat otwarty, 1956

- Z notatek z tomu Niepokój, 1947

- Zabawa w konie z tomu Czerwona rękawiczka, 1948

- Złota cegła z tomu Kup kot w worku, 2008

 

Spektakl brał udział w VIII Konkursie na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”.

Wyskubki

Nadchodzące terminy

27 grudnia 2024 (piątek), godz. 19:00

Stefania, córka Florentyny, zwana matką, oszczędzała i oszczędzała, kwaśnicy nie dawała Anna Błaut
Matusek, który gapił się na samoloty Krzysztof Boczkowski
Stanisława, córka Florentyny, zwana ciotką, kochał się w niej czternastoletni chłopiec Zina Kerste
Julka, córka Stefanii, zwana młodą, kochała się w partyzantach, chociaż wojny nie pamiętała Ewa Niemotko
Florentyna, babka, bywa babko-wróblem Miłosz Pietruski
Janka, córka Florentyny, zwana chrzestną, wyszła w sukni w groszki za aniołem Dominika Probachta
28 grudnia 2024 (sobota), godz. 19:00

Stefania, córka Florentyny, zwana matką, oszczędzała i oszczędzała, kwaśnicy nie dawała Anna Błaut
Matusek, który gapił się na samoloty Krzysztof Boczkowski
Stanisława, córka Florentyny, zwana ciotką, kochał się w niej czternastoletni chłopiec Zina Kerste
Julka, córka Stefanii, zwana młodą, kochała się w partyzantach, chociaż wojny nie pamiętała Ewa Niemotko
Florentyna, babka, bywa babko-wróblem Miłosz Pietruski
Janka, córka Florentyny, zwana chrzestną, wyszła w sukni w groszki za aniołem Dominika Probachta
29 grudnia 2024 (niedziela), godz. 18:00

Stefania, córka Florentyny, zwana matką, oszczędzała i oszczędzała, kwaśnicy nie dawała Anna Błaut
Matusek, który gapił się na samoloty Krzysztof Boczkowski
Stanisława, córka Florentyny, zwana ciotką, kochał się w niej czternastoletni chłopiec Zina Kerste
Julka, córka Stefanii, zwana młodą, kochała się w partyzantach, chociaż wojny nie pamiętała Ewa Niemotko
Florentyna, babka, bywa babko-wróblem Miłosz Pietruski
Janka, córka Florentyny, zwana chrzestną, wyszła w sukni w groszki za aniołem Dominika Probachta

Galeria zdjęć


Filip Wierzbicki

Plakat


Video



Stopka

Zamknij